30 aug 2012 Marsa

Mama Marsa van het kindertehuis van Yasap

Timor, 30 Augustus 2012

Syalom Ibu…

Live sehat… selamat berjumpa… sedikit berita singkat dari saya dan saya harap agar ketika ibu membaca, ada perasaan seperti yang saya bayangkan, yaitu kehadiran oma middelkoop, tidak beda dengan yohanes pembaptis yang menyerukan ratakan jalan. Dengan kata lain berdamai. Hari sabtu saya akan bersama oma ke rumah orang tua Eben, sedangkan selama 10 tahun saya tidak suka lihat Eben, sebab tindakan mereka.  

 Lieve Ibu, een kleine berichtje van mij en ik hoop dat wanneer ibu dit leest dat Ibu zich dan kan voorstellen hoe ik mij voel nu Oma Middelkoop hier is. Het verschilt niet veel met mijn voorstelling alsof de Johannes de Doper hier op bezoek zou zijn geweest. Hij opende ook de weg voor………. Met andere woorden de Vrede! Omdat ik afgelopen zaterdag met Oma naar de familie van Eben Nuban Timo ben geweest waar ik meer dan tien jaar niet graag kwam, vanwege zijn gedrag tegenover ons.

Badan Pengurus kita yang ada, Ibu merry dan pak Yus, kita semua senang karena kehadiran oma ada pertanda positif sebagaimana biasa dan saya pikir ini rencana Tuhan harus hidup damai di antara kita. 

Ons bestuur  dat erbij was IBu Mery en Pak YUS, wij allen zijn heel blij met de aanwezigheid van Oma als een heel positief teken van waardering en ik denk dat dit een plan van God is om als mensen Vredig samen te leven.

Dari Marsa

Welkom Timor

Welkom    Timor

Je zal daar maar zitten op je oude dag, in de grote kamer van ons  kinderhuis waar plechtigheden en feesten gevierd worden. Een welkomfeestje voor oma. 22 Kinderen zitten in twee rijen op de grond en de oudere meisjes , de leiding en een enkele gast op stoelen in een kring. Allemaal keurig netjes aangekleed in vrolijke broeken en hemden, met gewassen snoeten en geborstelde haren. 44 ogen staren en af en toe wordt besmuikt gegiecheld achter een hand. Limonade en koekjes, ja,een echt feest voor ze naar bed gaan. Ik zal jullie de bijzonderheden besparen. Het is zingen, dansen, een gedicht opzeggen ( Engels en Indonesisch!) een toespraak, lang gebed. Waar ik vroeger me al gauw verveelde, vind ik het nu leuk ! Ik word dus oud en ga al dat jonge volk, al die mooi glanzende ogen, die bruine huid en reclame gebitten geweldig intensief bekijken. Misschien dat we vroeger teveel op onszelf en ons werk gericht waren? Nu meer open staan voor de jeugd  en het nieuwe? Ook meer inzicht en waardering voor al het werk dat hier in die 9 jaren is verricht. Natuurlijk is het allemaal een druppel op een gloeiende plaat, maar  met Mandela geloof ik in die druppel die zich uitbreidt !

Ik zeg op mijn beste Indonesisch een woordje terug en  duik tevreden in de klamboe. Na 8 jaar weer onder een klamboe, het brengt veel herinneringen boven . Ik stop de tule  nog steeds handig in onder de matras, met opzij extra ruimte voor in- en uitstappen. Ik zie me nog ‘s nachts een baby uit de wieg halen, eerst het kind in de klamboe, dan luiers, waslap enz. En dan ik zelf erachteraan. Je kon ook toen in Kupang niet zonder en als je ‘snachts een keertje stilstond in de kamer of wc. dan moest je dat wel bezuren met venijnige muggensteken. Ik neem nu een zaklamp mee, horloge, een boek…. Ja “ iets mee”  hoort er bij mij wel bij.

Goede echtgenoot bracht kind en rommel weer naar buiten, dus toen al geemancipeerd?

Oma Middelkoop